چالوس؛ مدینه فاضله سرمایه‌گذاران

                 مهندس سیدوحید موسوی‌راد:

 

 

                                                     معرفی؛

مهندس سیدوحید موسوی‌راد:

متولد ۱۳۶۷ / کارشناس ارشد عمران گرایش مدیریت ساخت، رئیس هیئت مدیره شرکت ساختمانی سازه گستر نوشا، کارمند بانک شهر.

 

 

                                                                       اشاره:
نگرش جامع به سیاست‌ها، برنامه‌ها و طرح‌های توسعه شهری و نیز تدوین اهداف یکپارچه اقتصادی، اجتماعی و زیست_محیطی در راس سیاست‌گذاری و مدیریت شهری قرار می‌گیرد. تحقق این اهداف، نیازمند ارزیابی نتایج و تبعات سیستم‌های شهری برای تغییرات اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست_محیطی بوده و محتاج تحولات اساسی در سازمان و تشکیلات برنامه‌ریزی و مدیریت شهری است. ایجاد تعادل بین مراکز شهری بزرگ و کوچک، همکاری بین بخش‌های دولتی، عمومی و خصوصی و نیز تدوین استراتژی محلی در زمره سیاست‌های نیل به مدیریت شهری، قابل تامل هستند.
شهرهای جهان از طریق تجربه و پژوهش مسیرهایی را برای رویارویی با مشکلات توسعه شهری و محیطی کشف و در طی این فرآیند، بینشی نیز نسبت به نحوه دستیابی به توسعه پایدار کسب کرده‌اند.
ساختار مديريت شهری در ايران به منظور گذر از نظام متمركز و حركت به سمت نظام غير متمركز و برون‌رفت از چالش‌های رخ داده، لاجرم بايد ايجاد تحول در نظام برنامه‌ريزی و مديريت توسعه شهری را به‌عنوان يک راه حل اساسی
پذيرا باشد. اين امر يك انتخاب نيست بلكه يک ضرورت انكارناپذير تلقی می‌گردد. چرا كه در شرايط فعلی، اين ساختار عليرغم سعی و تلاش فروان در ايجاد ارتباط و تعامل ميان سه عامل اصلی شكل‌گيری شهر «انسان، فضا و محيط» عاجز از پاسخگويی و حل مشكلات رو به تزايد اجتماعی، اقتصادی، كالبدی و زيست‌محيطی شهرها به‌ويژه در شهرهای بزرگ كشور بوده و شيوه‌های كنونی برنامه‌ريزی و مديريت توسعه شهری نه تنها در مواجهه با اين معضلات، ضعيف و ناكارآمد جلوه می‌نمايد بلكه موجب تشديد اوضاع و بحرانی نمودن آن به‌خصوص از طريق ايجاد تمركز و دفع نظام مشاركتی می‌باشد

 

 

 

                        مدیریت استراتژی جذب سرمایه‌گذار

 

پتانسیل انگیزشی کم‌نظیر شهر چالوس از بُعدِ بهره‌مندی از فاکتورهای جلب‌نظر سرمایه‌گذاران، فرصت ارزشمندی است تا چالوس را با همه کاستی‌های زیرساختی حالِ حاضر، مدینه فاضله برای سرمایه‌گذاران ببینیم.

 

موضوع سرمایه‌گذاری بخش خصوصی در حوزه عمران شهرها، یکی از مهم‌ترین راهکارهای توسعه شهری و خروج از عقب‌ماندگی است و توجه جدی، هدفمند و با برنامه‌ریزی مناسب می‌تواند روند توسعه و رشد متوازن شهر را تسریع بخشد.

شهر چالوس به‌دلیل موقعیت استراتژیک جغرافیایی قرار داشتن در مرکز مازندران، استقرار در کریدور شمال به شرق و غرب، پایتخت و جنوب کشور، نزدیکی به یکی از بنادر مهم کشور و فرودگاهی فعال، با دارا بودن دها مرکز و قابلیت طبیعی، تاریخی و گردشگری، به قطبی گردشگری مبدل شده است و محل مناسبی برای تامل سرمایه‌گذاران می‌باشد.

نکته قابل اهمیت در شهر توریستی چالوس، وجود سرمایه‌داران بومی در کنار سرمایه‌گذاران دیگر برای ورود به حوزه عمرانی_زیرساختی است.

فرصت‌هایی همچون امکان ساخت و سازهای زیرساختی گردشگری در بخش‌های ساحلی و کرانه‌های رودخانه‌ای ضمن رعایت اصول زیست_محیطی، امکان ایجاد فضاهای تفریحی، سیاحتی و تجاری در بخش‌های زیادی از حوزه شهری، قابلیت بازآفرینی اماکن تاریخی_گردشگری، فرصت و امکان احداث مراکز درمانی ‌و گرمابه‌ای آبگرم طبیعی، امکان ایجاد برخی تسهیلات و سازه‌های تفریحی در بخش ساحلی همچون احداث اسکله‌های تفریحی و راه اندازی خطوط کشتیرانی سبک، امکان ایجاد فضاهای ورزشی_تفریحی پروازی در بخش سواحل، با توجه به وجود دانشکده‌ها و مراکز علمی مختلف؛ احداث اماکن اقامتی دانشجوپذیر، امکان ایجاد و احداث ریل‌ها و ترن‌های سبک ساحلی با توجه به تمایل مشارکت شهرهای همجوار و… از جمله برخی از مهمترین امکان‌های سرمایه‌گذاری چالوس می‌باشد که در صورت مدیریت استراتژیک عمرانی و برقراری تعاملات لازم با نهادها و دوائر ذیربط و مرتبط، می‌تواند چالوس را در کوتاه‌ترین زمان ممکن و کمترین دوره فعالیت مدیریت شهری، به شهر رویایی‌ای برای گردشگران مبدل کرد

 

 

رشد شهری و روش‌های کنترل خاص آنها، مکانیزم و شرایطی را در سطح شهر سبب می‌شوند که بر روی بسیاری از پارامترهای توسعه شهری تأثیر می‌گذارد.

برای دستیابی درآمد و توسعه پایدار، باید نخست، استراتژی توسعه شهر را به صورت مدون در دست داشته باشیم و در مرحله بعد، فرآیندها، شیوه‌ها و دستورالعمل‌های موجود را تدوین و عملیاتی کنیم.

سرمایه‌گذاری بخش خصوصی و خیرین مطلبی است که باعث تسهیل و تسریع مثلث پیشرفت _عمران شهری، تاسیسات زیربنایی، گردشگري شهري_ می‌شود. البته فراهم آوردن کیفیت مطلوب زندگی برای شهروندان و ایجاد شهری پایدار، در گرو خدماتی است که نهادهای مهمی چون شهرداری‌ها در مدیریت یک شهر ارایه می‌نمایند و ارایه این خدمات مستلزم صرف هزینه است. هزینه‌ای که مسلما تنها از منبع درآمدهای شهرداری میسر نخواهد بود.

با توجه به موقعیت خاص جغرافیایی شهر چالوس و قرار گرفتن در مسیر کریدوری به شرق، غرب و مسیر پایتخت و… و از آنجا که بیشتر تسهیلات و خدمات شهری چالوس صرف افراد و گروه‌های غیر بومی همچون حوزه گردشگری و ترانزیت کالا به نقاط همجوار و بالعکس می‌گردد؛ بسته به توانمندی چانه‌زنی مدیریت شهری، بخشی از هزینه‌های جاری مصروف در مسیر ایجاد و تقویت زیرساخت‌های حیاتی، قاعدتا بایستی از منابع عمرانی فرا محلی (استانی و ملی) تامین گردد. البته بخش قابلیت‌های کم‌نظیر و فرصت‌های ناب جهت جلب سرمایه‌گذاران بخش خصوصی را از نظر دور نسازیم.

نکته قابل توجه، تهیه برنامه عملیاتی شهرداری برای پاسخگویی به‌موقع و شفاف به سرمایه‌گذاران است. شهرداری در راستای سند چشم‌انداز و منطبق بر استراتژی توسعه شهر و در تعامل با سایر نهادهای موثر و صاحب نقش بایستی پروژه‌های متنوع عمران شهری را احصا و کلیه مجوزها و پیش نیازهای شروع فعالیت‌ها را از مراجع ذیربط اخذ نماید.

تبدیل گردشگری عبوری به اقامتی و تاثیرگذاری بر اقتصاد شهر موضوع با اهمیتی است که برای تحقق آن برنامه‌ریزی مدون و همراهی نماینده عالی دولت در شهرستان و نماینده مردم در خانه ملت، همچنین سازمان میراث فرهنگی و گردشگری و… را می‌طلبد تا ضمن رفع موانع اداری، فرصت ورود سرمایه بخش خصوصی را به آن فراهم نماید.

 

                                              سخن آخر؛

بدون تردید لازمه جذب سرمایه‌گذار، ایجاد «امنیت» سرمایه‌گذاری، اطمینان به برگشت سرمایه – منفعت و تکریم سرمایه‌گذار است.

«امنیت، منفعت و تکریم» لازمه سرمایه‌های‌گذاری است که به عهده مسئولان و مدیران شهری است تا نهادهای ذیربط حصول موضوع را تسهیل نمایند نه آنکه خوان پشت خوان ایجاد کنند که سرمایه‌گذار یا پشیمان شود یا به دیاری دیگر مهاجرت کند.

بیش از نیمی از رشد اقتصادی شهرها در کشورهای توسعه یافته ناشی از رشد سرمایه‌گذاری بخش خصوصی است. فعال شدن سرمایه‌گذاران یکی از مهم‌ترین پیش‌نیازهای رشد اقتصادی و مولفه‌های تاثیرگذار در این راستا است.

 

تامین منابع پایدار از دغدغه‌های مشترک شهرداری‌های کشور است و این موضوع گریبانگیر بیشتر شهرداری‌ها شده است.

جلب سرمایه‌گذاران و تلاش جهت جذب اعتبارات فرامحلی اگر با تقویت بنیه مالی شهرداری‌ها همراه گردد، اجرای برنامه‌های عمرانی زیرساختی در مسیری آسان قرار می‌گیرد و این مثلث زمانی نتیجه مطلوب خواهد داد که در درجه نخست، تعامل دوسویه میان “شورا و شهروندان”، “شورا و شهرداری” و در راس آنها، “سازماندهی واحدهای مختلف شهرداری” در جهت اجرای برنامه‌محور اقدامات عمرانی صورت پذیرد. شهری تجربه توسعه پایدار و مداوم را خواهد داشت که کلیه عوامل فوق بطور همزمان، ایفای نقش نمایند و کوتاهی یا حذف هر کدام از این بخش‌ها، چالش بزرگی در توسعه یابی هر شهری خواهد بود

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *